ح- حق دسترسی به فضاي مجازي طبق قانون حقوق شهروندی
ماده 33 - حق شهروندان است که آزادانه و بدون تبعیض از امکان دسترسی و برقراري ارتباط و کسب اطلاعات و دانش در فضاي مجازی بهرهمند شوند. این حق از جمله شامل احترام به تنوع فرهنگی، زبانی، سنتها و باورهاي مذهبی و مراعات موازین اخلاقی در فضاي مجازي است. ایجاد هرگونه محدودیت (مانند فیلترینگ، پارازیت، کاهش سرعت یا قطعی شبکه) بدون مستند قانونی صریح ممنوع است.
ماده 34 - حق شهروندان است که از مزایاي دولت الکترونیک و تجارت الکترونیک، فرصتهاي آموزشی و توانمندسازي کاربران به صورت غیر تبعیض آمیز برخوردار شوند.
ماده 35 - حق شهروندان است که از امنیت سایبري و فناوريهاي ارتباطی و اطلاعرسانی، حفاظت از دادههاي شخصی و حریم خصوصی برخوردار باشند.

پس میبینیم طبق قانون حقوق شهروندی هیچکس و هیچ سیستم نظارتی و امنیتی حق محرومیت و یا محدودیت استفاده از فضای مجازی را ندارد مگر قانونی در این خصوص تصویب شود و ادله های محکم جهت محدودیت سازی در زمان تصویب قانون ارائه گردد. مثلا در زمان انواع جنگهای سخت و یا نرم و یا حاشیه امنیت ملی و مردمی مطرح شود و مورد قبول اکثریت نمایندگان و شورای نگهبان قرار گیرد.